Tis Nixtes Ntinomai Paidi Lyrics & Chords By 1550
Πέντε η ώρα το πρωί κι έχω μεγάλο κρίμα,
νιώθω πως πάντα στην ζωή μου υπήρξα μόνο θύμα
κι έτσι αρπάζω ένα στιλό κι ανάβω ένα τσιγάρο
κανονικά ακούω rock μα απόψε θα ραπάρω.
Την μέρα κρύβομαι καλά μα είναι βαρύς ο πόνος,
έχω πολλούς να με αγαπούν μα πάλι νιώθω μόνος
κι έτσι ζητάω διαρκώς μια ταπεινή συγνώμη,
που δεν με σέρνουν οι καιροί κι έχω δικιά μου γνώμη.
Τίς νύχτες πρίν να κοιμηθώ ανάβω όλα τα φώτα
και προσπαθώ να φοβηθώ όπως φοβόμουν πρώτα.
Τίς νύχτες ντύνομαι παιδί που ψάχνει στο σκοτάδι
μήπως μπορέσει να κρυφτεί στης μάνας του το χάδι.
Πρέπει στο internet να μπείς αν θέλεις να φλερτάρεις
και τη απάντηση που θές με mail θα την πάρεις
έχουν αλλάξει οι καιροί πεθάναν τα καμάκια
τρώει ο άντρας την φακή και η γκόμενα σουβλάκια.
Γειά σου μητέρα και μπαμπά που έκανες το παιδί σου
ότι θα ήθελες εσύ να ήσουν στη ζωή σου
του έχτισες μια ζωή στους πρόποδες της θλίψης,
πέταξε κάτω το σπαθί κι άρχισε καταχρήσεις.
Ο Έλληνας φιλοσοφεί με το φραπέ στο χέρι,
μιλάει σα να 'τανε σοφός μα τίποτα δεν ξέρει
λένε πως μόνο οι αριστεροί μπορούν να γράψουν ποίημα
μα αν είναι η τέχνη αριστερή γιατί έχει τόσο χρήμα.
Θα σε αγκαλιάσει το γυαλί αν θέλεις να φωνάξεις,
σε μια πορεία μπές και σύ μια βόλτα να ξεσκάσεις
ούτως ή άλλος θα σε πούν ότι δηλώσεις,
ίσως σε κάνουν και θεό το σώμα σου αν δώσεις.
Τίς νύχτες ντύνεσαι θεός και σταματάς το χρόνο,
γίνεται ο κόσμος πιο απλός χωρίς χαρά και πόνο
Τίς νύχτες μοιάζει το κερί με ήλιο που ανατέλει,
και το δωμάτιο μια γη που μόνο εσένα θέλει.
Δεν είμαι αυτός που θα σου πεί ποιό είναι το μονοπάτι,
μια συμβουλή είναι ο πόνος μου κι άμα τη θέλεις πάρτη
δεν είμαι αυτός που έχει βρεί όλες τις απαντήσεις,
δε σώζω ανθρώπινες ψυχές ούτε και συνειδήσεις.
Εφτά η ώρα το πρωί τελιώνει το μελάνι,
δε μετανιώνω ούτε στιγμή για ότι έχω κάνει
κι έτσι αφήνω το στιλό και το τσιγάρο σβήνω,
να μου λερώσουν τ όνειρο κάνεναν δεν αφήνω.
Τίς νύχτες ντύνεσαι θεός...
(κανέναν δεν αφήνω)
κι είναι κιο κόσμος πιο απλός.
(κανέναν δεν αφήνω)
Τίς νύχτες μοιάζει το κερί...
(κανέναν δεν αφήνω)
και το δωμάτιο μια γη...
κανέναν δεν αφήνω
